De vrijheid der verbittering
staat mij nu balsturig toe
het u te zeggen, toe te schreeuwen:
ik geef niet om uw gastvrijheid.
Uw schertsend schimpen bij de koffie
op afwezigen die u aflijvig wenst.
Ach, uw houdgreep op bekenden
die hun halsrechting afkochten
lijkt mij holler dan de hel.
Ik trek mij terug, niet treurend
om de dagen dat ik draalde
bij uw goeddunk en uw laatdunk.
Halsstarrig blijf ik bij mijn onwil
uw voer te eten op het lustrum
van uw ruilhandel in deernis
- uw autisme van het hart.
1987.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten