Als ik water ben en wij weten
ieder is dat voor tachtig procent
dan heeft een vreemd land
zijn anker in mijn hart geperst
en ik ben hopeloos verknocht
aan één van de steden daar.
De tuinen vol precisie
en het oppervlakkige nachtleven
leeg, beleefd en stijlvol zinloos
hebben mij gekluisterd
en als kikvorsmannen opgevist
uit mijn diepte en het lis
dat mijn leven ééns omschreef.
En nu keer ik altijd weer
ga ik immer terug
zonder bedoeling, zonder wens
maar met eindeloos verlangen
naar die ogenblikken
zonder mededogen
zonder eind.
oct. 1985
Geen opmerkingen:
Een reactie posten