maandag 4 april 2011

Grootvader

Hij was bij de post geweest
expert in stappen dus
altijd met de kop in de grond
zo vond hij geldstukjes
en portemonnees vol stront
die de kinderen daar legden
en dat werden dan verhalen.
Hij worstelde met warse vriendschap
voor zijn kinderen, zijn vrouw
ambieerde zondagsschilderschap
maar ja, dat trok op niets.
Hij stierf vloekend en jaloers
op buurmannen en onbekenden
die zijn vrouw te na kwamen,
werd angstig als een schaap
en dwaalde gemelijk in het einde van zijn tijd
stervend doodziek van koliek
de buik gezwollen, met zijn penis spelend
tot een sonde 't eind verzachtte.
Thuis speelde ik luide muziek
tot mijn moeder thuiskwam,
dan was ik devoot treurig.
De pijn verbond hem niet met mij,
hij toonde zijn gezwollen hand
en zei, kijk ik ben gevallen.
Zijn vrouw verzorgde hem plichtmatig
maar afstand van de laffe jaren
houdt hen vervreemd, hij schreeuwde
om zijn dochter, mijn moeder
maar liefkozingen maakten hem bang.


1986.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten