De hoorn des overvloeds
liep tussen onze dijen leeg
en brak en brak.
De doos van Pandora
spatte krakend uiteen
in onze hoofden
en alles brak en brak.
Jij bleef stil en ik onwetend
en stap voor stap en ongewis
gingen wij voort in
wat wij even nog één richting dachten
maar alles brak en brak.
En als de som van mijn gebreken
monster ik de bodem van talloze bekers.
1988.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten