En weer in deze droom verzonken
slapend, wakend, dronken
loop ik doofstom langs de rand
van de bovenhand, de beterhand
genezen van lusteloos leven
diep ademen, al is het even
en ongebreideld hopen
op de liefde die wijdopen
ligt en voor het grijpen
wijl haat en wraak de messen slijpen.
1988.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten