De schepen die je zogezegd verbrandde
de luchtkastelen die je vlot bemandde
de onvoorziene omstandigheden
en je vele onhandigheden
halve beroepen hele ongelukken
het noodlot of het toeval en zijn nukken
wat een feest
was het geweest
als het succes was gekomen
zoals 's nachts in je dromen
wat een feest
je hart dat je zo overhaast verpandde
de zandbanken waar al je reizen strandden
de instortende flatgebouwen
al die onbegonnen vrouwen
de pech en aanverwante tegenvallers
als eeuwig bankzittende voetballers
refr.
het was iets met de zon en maan
met Venus en nog zo wat planeten
die nooit eens écht juist wilden staan
refr.
1993.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten