Gisteravond keek ik met genoegen naar het hartverwarmende treinprogramma van Billy Connolly, de man met de bruisende jongensachtige humor en het intens warme hart en inlevingsvermogen. Het kwam wel een beetje als een schok hem na zijn Parkinson zo verouderd te zien maar hij hield er de moed en de 'mood' wel in hoor. Ik volg die man al jaren en heb heb hem nooit een stap verkeerd zien zetten en ja, die aanstekelijke humor waar hijzelf nog het meeste plezier lijkt aan te beleve...n ! Ik zou zeggen, zet hem aan een wankel tafeltje en laat hem het telefoonboek voorlezen en ik blijf kijken en gniffelen, samen met hem. Long may he run.
Het was wel nodig na het nieuws waar we nog maar eens de goocheme huichelaar Trump aan het werk zagen waarmee we eerst moesten lachen maar die nu dreigender en dreigender komt opzetten met hulp van zijn incompetente opponente en het hele al zo wankel democratische bestel in de States in gevaar brengt, en daarmee de hele wereld, je wordt er gewoon depressief en angstig van. Dan kregen we ook nog de ondertekening van het zeer terecht gecontesteerde CETA te zien waar Trudeau en Tusk zich fatsoenlijk gedroegen maar dan kwam de vroegere Luxemburgse minister van Fraude en nu totaal ruggegraatloze commissievoorzitter en vooral fulltime alcoholicus België, maar in feite Wallonië en iedereen die democratisch voor zichzelf wil denken, even voor schut zetten. Een schande gewoon, dus Billy Connolly was meer dan welkom en broodnodig.
