zaterdag 30 juni 2012

Memory Lane


Memory Lane

Beware of Memory Lane
it has become another street
only the same in name
and the people that you meet
have changed beyond recognition
so full of doubt and suspicion
Going down Memory Lane
places and things you used to know
but it all feels quite insane
strangers moving to and fro’
you seem to watch a competition
between now and time’s attrition
     Memory Lane Memory Lane
     traveling back in time
     Memory Lane Memory Lane
     reclaiming what was mine
     Memory Lane Memory Lane
     cutting it way too fine
When you go down Memory Lane
spectres, phantoms stare you down
and remembrance is a bane
so you stop and stare and frown
and recite the act of contrition
all you feel is contradiction 

    refr.
        Coda: Wave goodbye to memories
                   to fairy tales and stories
                   disappear without a trace
                   forget your figure and your face
                   take leave of your history





30/06/12

vrijdag 15 juni 2012

De wandeling

Ik schrijd doorheen de mist
en nevel van mijn nauwelijks
nog aanwezig zijn.
Alles is wazig en diffuus
wat ik zie en voel en wil.
Ik heb dit pad niet echt gekozen
het schoof onder mijn voeten
en nu sta ik hier vervreemd
zoals altijd in mijn jaren.
Wie waren jullie ? Wie was ik ?
wij kruisten elkaar vagelijks
en toch gaf dat kwetsuren
en vreugde en verwondering.
Nu start voor mij de wandeling
mijn cruise door niemandsland -
ik zal mezelf snel missen.

15/6/12

dinsdag 12 juni 2012

In memoriam Fred Coudyzer

Im memoriam Fred Coudyzer


Op dinsdag 29 mei was Fred nog bij mij in de winkel en hadden wij een aangenaam gesprek waarin ik hem ook kon melden dat ik hem in het voorlaatste hoofdstuk van het boek over mijn winkel een uitgebreid eresaluut had gebracht met naam en toenaam. Dit deed hem duidelijk veel plezier en nu biedt het mij troost dat ik hem dit in ons allerlaatste gesprek heb kunnen zeggen.

De volgende dag werd hij onwel in zijn zaak in de Hoogstraat en een ambulance bracht hem naar het hospitaal dat hij niet meer zou verlaten.

Wat volgde was een snelle, pijnlijke aftakeling met op 6 juni, toevallig ook de sterfdag van mijn eigen vader, het overlijden in de ochtend. De familie was uiteraard die hele tijd bij hem gebleven. Dit hele proces ga ik niet schetsen; de intimi kennen het en voor de vrienden en kennissen moeten deze treurige details niet uitgebreid beschreven worden.

Beter is het stil te staan bij het leven van deze merkwaardige, zachtaardige man.

Op jonge leeftijd begon hij, zoals zo velen toen, te werken bij AGFA-Gevaert te Mortsel. Hij zou er 20 jaar blijven, met Millie trouwen en twee kinderen krijgen die hij tot de laatste dag in de watten legde. Op de duur wou hij toch nog wat anders en begon hij boeken te verkopen op markten zoals de Vogelmarkt en een plein in Gent - dat laatste zou hij overigens blijven doen tot een eind in de jaren negentig.

Dan, begin jaren tachtig, startte hij zijn zaak aan de Boterlaarbaan in Deurne waaruit hij enkele jaren later twee deuren verder verhuisde naar een aangekocht pand en hij zou 31 jaar lang boekhandelaar zijn.

Ikzelf opende mijn zaak in 1986 en al snel leerde ik Fred kennen en begon ik zijn winkel te frequenteren, samen met zowat elke andere tweedehands boekhandelaar of antiquaar uit het Antwerpse en ver daarbuiten.

Fred maakte veel reclame en had daardoor een indrukwekkende inkoop zodat er altijd wat nieuws was en de handelaren waaronder ikzelf, soms meerdere malen per week langskwamen en met massa’s boeken weer vertrokken. Dit was voor iedereen voordelig en wat Fred merkwaardig maakte was dat hij een eerlijke prijs bood voor wat hij aankocht. Dit is in de tweedehands en zelfs antiquarische handel lang niet gebruikelijk en de slechte reputaties op dat gebied zijn dan ook legendarisch. Dus als mensen mij partijen boeken aanboden die mij niet, of slechts gedeeltelijk lagen, kon ik ze altijd met een gerust hart naar hem doorsturen omdat ik wist dat ze dan ten minste niet bedrogen werden en de klachten uiteindelijk niet weer bij mij belandden.

Fred werkte dus op ruime omzet en kwantiteit, maar de kwaliteit die de anderen aanboden haalden ze toch maar al te vaak bij hem. Fred en ik werkten jarenlang samen aan partijen en hebben ons daar al die tijd prima bij gevoeld, zowel zakelijk als vriendschappelijk.

Toen het eind jaren negentig wat minder werd op de Boterlaarbaan besloot hij een tweede zaak te openen in de Hoogstraat en dat bleek een schot in de roos. In die winkel maakte de goedlachse Millie veel de dienst uit, ze roteerden in feite. Op een bepaald moment ging Fred ook op het internet verkopen wat natuurlijk consequenties had voor de prijzen, die dus stegen, waardoor de handelaren begonnen weg te blijven omdat het nu te duur inkopen werd. Ik heb nooit echt kunnen uitmaken of hij daarmee nu de juiste beslissing had genomen. Toch bleef ik elke week langsgaan en hij zorgde er altijd voor dat er een stapeltje voor mij opzij lag. Dat werden meer en meer vriendschapsbezoeken en momenten om bij te praten over onze beider zaken en de boekhandel in het algemeen.

Toen wij enkele jaren terug beiden met de gezondheid begonnen te sukkelen namen onze contacten toe, vooral telefonisch dan, we waren oude rotten die geen geheimen meer hoefden te hebben voor elkaar en er groeide een grotere empathie die zeer aangenaam was.

Fred was een werker, en wat voor één ! Altijd in de weer, in zijn winkels stonden geen stoelen, hij zou er niet aan gedacht hebben te gaan zitten want er moest gewerkt worden, en dat dééd hij, zelfs in die mate dat het mij zorgen baarde en ik hem jaren aan de kop zeurde om het kalmer aan te doen en eens op verlof te gaan maar dat stond lange tijd niet in zijn woordenboek. Alleen de laatste jaren begon hij het er gelukkig een beetje van te nemen; de donderdagse etentjes met Millie waarbij al eens een dure fles gekraakt werd, de korte verlofjes aan zee, de fietstochten. En je zag hem leren genieten.

De laatste weken hadden wij veel intenser contact, veel praten, nader tot elkaar komen in onze problemen waarbij hij me echt steunde bij het afsluiten van mijn zaak en dit maakt het mij nu zo moeilijk deze woorden te schrijven ter nagedachtenis van een vriend van jaren terug.

Ik besluit met een anekdote over Fred’s diepe hekel aan plechtigheden zoals communiefeesten en begrafenissen. Bij deze laatste was het zo dat hij Millie naar kerk of crematorium voerde voor de dienst terwijl hij buiten bleef ronddrentelen of een ommetje maakte.

Dierbare vriend die wij allen zo zullen missen, niets zou ons liever geweest zijn dan dat jij ons allen met een grote bus hierheen had gereden om dan buiten te staan wachten tot wij er hier stilaaan genoeg van hadden. Kon het maar zo zijn ! Met een loodzwaar hart en tranen in en achter de ogen zeggen wij je nu vaarwel.

zondag 10 juni 2012

Climax

The pain of passion on me
the whip of love upon me
and you do apply it
or at least you try it

The mistress is at work
and a certain darkness lurks
yes I can't deny it
I just had to try it

      Like a priest I kneel before you
      when I lick you and adore you
      you are smoothly shaven
      down there I find my haven
      oh I shiver as you quiver
      and when you climax I relax

I look into your dark eyes
and drift beyond where and why
yes these are weird pleasures
that I've learned to treasure

I visit you so often
feel my old heart soften
our worlds so far apart
I sometimes stop and start

      refr.

I watch your breasts all the time
and you cruelly squeeze mine
rapture and pain in one
you tease me and I'm stunned

I know your time is precious
I buy it but ungracious
you do consult your watch
while I kiss your crotch

refr.

5/6/12. Maria

maandag 4 juni 2012

Witch love



I gaze as far as I can see
way beyond every horizon
and you make all things new to me
you’re my private frantic sun


I stray from every beaten track
in areas without a name
I don’t know how I will get back
things will never be the same


       Goodnight now witch love 
       you leave me with the itch of
       too much yet not enough
       that’s the way of witch love


Live as if there’s no tomorrow
which may well be all too true
beyond joy and beyond sorrow
you’re my private kind of blue 

Now day and night turn into myth
sounds and colours quite unreal
I don’t know what I’ve gained or missed
what I really think or feel



      refr.



3/6/12