Moederdag


In het Antwerpse is Moederdag altijd 15 augustus, al die flauwekul in mei vinden wij zever van de middenstand en daar doen wij nooit aan mee. Dus ging ik vandaag naar het rusthuis waar mijn moeder verblijft en waar zij gelukkig is en, tot mijn verbazing nooit over klaagt. Ik kwam ruim op tijd aan maar de soep was al opgediend en  gedronken, we spreken nu over ruim voor halftwaalf in de voormiddag. Goed, zoveel honger had ik toch niet dus ik zeg niks, ondertussen zit je aan  een grote tafel waar voor jou plaats moet gemaakt worden terwijl er wel beloofd was dat jij en je moeder apart konden eten, maar helaas. Vervolgens is het lang wachten tot er meer eten wordt opgediend; ik heb een vegetarische schotel besteld maar krijg een vleesschotel met 'kalfshapjes' die ikzelf eerder als kauwgomhapjes zou bestempelen. Ik ben zeker geen fanatiek vegetariër, dus als het vlees eetbaar is zal ik dat wel enkele keren per jaar eten maar niet deze aperte rotzooi; ik snap gewoon niet hoe die b ejaarden overleven op die rommel. Ondertussen leveren de slechte karakters die ook dementeren giftige commentaar op diegenen die nog méér dementeren, zo pijnlijk. Mijn moeder laat dit alles van zich afglijden en merkt zogezegd niets, zij is een overlever. Dit wil ik nooit als dagelijkse realiteit meemaken en  ik koester mijn Recht op Waardig Sterven papieren hoewel ik daar psychologisch nog lang niet klaar voor ben maar wat ik vandaag zag kan ik ook niet aan. Ik ben vast niet de enige met deze overwegingen.

Blow-Up


Een goeie vriend leende me wat DVD's uit en vanavond bekeek ik Blow-up (1966, Antonioni) Dat was een grote teleurstelling. In de sixties was dit een enorme cultfilm en wij waren er allemaal wild van, maar nu kijk ik met andere ogen en ben gigantisch ontgoocheld; het seksisme dat wij toen zelfs niet opmerkten is nu echt beschamend. De'acteur'' David Hemmings die de hoofdrol speelt is beschamend slecht en heeft daarna nog wel in enkele films gespeeld maar heeft daar geen accolades voor gekregen, terecht. De enige scene die iets heeft is de tennismatch zonder bal op het eind maar al de rest is pose, oppervlakkigheid en niks en dan denk je waren wij dan zo dom ? Waarschijnlijk wel . Ik denk dat wij voor veel idiotie gevallen zijn na de zoveelste joint, denk maar aan Pink Floyd en dan noem ik nog niet Deep Purple of Black Sabbath omdat ik instinctief wist dat dat totale bullshit was, ja, de vroege jaren zeventig waren totaal smakeloos (denk aan de pattes elephants jeans en Uriah Heep en zoveel meer onzin) gelukkig is de punk ons komen redden. De Clash is de laatste groep waar ik fan van was, na je 35 kan dat niet meer.