Lezen

Van kindsbeen af heb ik altijd veel gelezen, elke dag zelfs. Nu treedt er een kwalitatieve  verandering op; ze is stilaan binnengeslopen. Je zou zeggen dat ik nu nog meer tijd dan vroeger heb om mij aan de literatuur te wijden maar er is één en ander tussengekomen. Sinds enkele jaren lees ik twee kranten in plaats van één per dag en wel van de eerste tot de laatste pagina. Neem daar ook nog enkele weekbladen bij dan gaat daar ook veel tijd inzitten. Verder noopt mijn ziekte mij om 12 uur per etmaal te slapen, ja dan schiet er al heel wat minder tijd over. Zo kan ik dus maar sporadisch overschakelen naar het boek waar ik in bezig ben dat er op die manier vaak heel fragmentarisch gaat uitzien. Zo ben ik dezer dagen bezig in The ministry of utmost happiness van Arundhati Roy en door mijn nieuwe manier van lezen lijkt het of ik een eindeloze reeks voetnoten doorneem eerder dan een lijvige roman. Natuurlijk zie ik ook wel dat dit boek niet zo goed is als The god of small things maar toch. De enige keren dat het toch nog lukt om van een roman te genieten is als hij kort en glashelder van stijl is zoals bijvoorbeeld het werk van Joseph Roth dat nu gelukkig allemaal terug uitkomt in vertaling. Funny how things change, ik mis het genot van de literatuur echt.

Iberië

De burgemeester van Barcelona en een groot deel van haar burgers waren de laatste tijd, terecht, misnoegd over het te grote aantal toeristen in hun stad die hen op die manier leek ontnomen te worden. Na de recente gebeurtenissen en wat hen verder nog te wachten staat kunnen ze die angst misschien voorlopig wel opbergen, helaas komt er mogelijk veel ergers aan. Alhoewel, met ramptoeristen weet je nooit. Als je de twee partijen in dit conflict bezigziet zie je enkel lui die op een nefaste ramkoers zitten en je weet wel waar dat begint, maar waar het eindigt ... ? De koning heeft het door zijn toespraak ook al niet gemakkelijker gemaakt, wat bezielt die mens begot ? Binnenkort zouden wel eens miljoenen mensen onaangenaam verrast kunnen worden als de kille wind van de geschiedenis hun wangen streelt.
P.S.
Na het conflict en een mogelijke scheiding kan F.C Barcelona met glans elk jaar de Catalaanse titel winnen. Ze zullen er vet mee zijn.