Vannacht stond ik op voor een toiletstop en belande plots in een totaal andere 'realiteit'; ik stond voor een glashard zwart vlak en er was niks meer, geen van mijn honderduizenden herrineringen, geuren, geluiden, ervaringen, alles was weg , en achter mij , in het verleden , net hetzelfde, links en rechts van mij, het laterale belevingsgeheugen zeg maar, leeg en leeg en leeg maar ik had nog bewustzijn maar bewustzijn van wat, gelukkig heeft die toestand niet lang geduurd maar stel je voor dat dit onze toekomst is, dan heb ik nog liever kanker ofzo want dat was onbeleefbaar, ik tril er nog van na en het maakt mij angstig
