Ik wou dat mij voorspeld werd zonder twijfel
het einde, liefst van pijn gespaard.
Misschien zou ik dan neon eten,
maling hebben aan de straling,
of vurig van de onzin houden
als een straatschuimer van schroot.
Leergierig beet ik in het zand
en beken, het smaakte soms
veel beter dan de vrouwen en de vreugde.
Uw gecultiveerd cachet weerklinkt
als fabels van frituuruitbaters
met hun kleverige mouwen.
Mijn dak beschermt mij kort nog
voor het vuur, het hemelscheuren
dat uw winstbejag dra aandraagt.
Onze vraagtekens, verzinsels
baren, raadselachtig, leven
dat dan in uw verderf verstikt.
1986.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten