Rioolbuizen liggen als verrekijkers op de grond
gele politie-agenten lijken wel
als aan touwtjes op kruispunten neergelaten
ze gesticuleren druk en verstenen dan
de naakte boom in het stadspark
vertekent de hele hemel tot zich
ik zie een meisje in paars en lila
ik zie een volledig in zwart gehulde dame
flitsende fietsers en verkeerslichten
alles schokt aan de stadsbus voorbij
en ik ben voortdurend verwonderd
(de doorgaans stuurse chauffeur spreekt vriendelijk
met een klein meisje dat schuin achter zijn zetel staat
ze vertellen elkaar over de wereld daarbuiten
en het meisje trakteert hem op een zuurtje)
19 maart 1968
Geen opmerkingen:
Een reactie posten