Het laatste gezicht
De ziekte van vandaag
boetseert en transformeert
mijn oude trekken
tot mijn laatste gezicht.
Ze zeggen, oh, je bent vermagerd,
ja, de dagen duwen mij
en dragen me als ezels
naar een laatste totentrekken,
het ultieme gezicht.
Er zijn wolken en bomen,
kasseien en vuur
er valt zoveel natte stilte
om en rond de oude dingen
en de vingers van de tijd
vol knobbels en uitslag
betasten alles wat nu wegvalt
tot alleen nog overblijft
het allerlaatste gezicht.
24/7/12
Geen opmerkingen:
Een reactie posten