Irmgard Keun

Ik las 'Kind van alle landen' van de Duitse schrijfster Irmgard Keun (1905-1982) die midden jaren dertig een stormachtige verhouding had met Joseph Roth in Oostende. Het verrukkelijke boekje is geschreven vanuit het perspectief van het tienjarige meisje Kully die een erg bijdehante meid is met ongewone invalshoeken bij haar kijk op de verwarrende volwassenenwereld. Sommige ervan doen je plots helemaal anders naar je eigen volwassen werkelijkheid of wat ervoor doorgaat kijken.... De vader is min of meer op Roth gemodeleerd en maakt van alles een (financiële) puinhoop. De moeder ondergaat alles en klampt zich vast aan de dochter die erg om haar bezorgd is. Zo is er een grappige en tegelijk intriestige passage waar de vader en de dochter in New York zitten maar de moeder heeft de boot gemist. Kully weet dat ze niet alleen kan slapen en tracht haar vader te overhalen een telegram naar zijn Nederlandse uitgever te sturen zodat die bij haar mama kan slapen zodat ze niet verdrietig is, een oude vriendin komt misschien ook in aanmerking maar die ruikt niet lekker. De vader staat hier uiteraard zeer weigerachtig tegenover wat het begripsvermogen van Kully die niet doorheeft wat het volwassen samenslapen inhoudt, overstijgt. Dit is een erg fijn boek van een schrijfster die begin jaren dertig twee Europese bestsellers schreef maar vluchtte voor de nazi's en daarna totaal onterecht in de vergetelheid sukkelde. Ik zou dit niet laten liggen.