Daar op het balkon gaan staan
boven de lui op het plein
traag wuivend wijl zij gaan
"wie is hij ? en dan zo klein !"
Er zijn vogels in de lucht
niet veel maar niet te tellen
zij zijn naamloos in hun vlucht
en kunnen niets voorspellen
De stilte hier beneden
en daarboven is immens
toekomst, heden, verleden
onbegrijpelijk intens
De vragen zonder antwoord
opgaven onopgelost
ertslagen onaangeboord
dit heeft mij teveel gekost.
En van hoog hierboven
zie ik alles wat er is
en niet is
en ik kan niet meer geloven
in alles wat ik heb
en toch mis.
16/11/11
Geen opmerkingen:
Een reactie posten